Pfäffikon SZ, Switzerland – Eindelijk dondert Apple echt in elkaar. De iBubbel krijgt meer vorm. Ondertussen gaat de ontkoppeling tussen de juichende mondiale beurzen en het knalrode huishoudboekje bij u aan de keukentafel rustig verder. De dubbele schaar doet zijn werk. Afgelopen weekend wilde ik aanvankelijk een privé bezoekje brengen aan Davos. Dat ligt hier immers om de hoek. Het werd het Victoria-Jungfrau hotel in Interlaken met aansluitend een heerlijke lunch in het prachtige Bern.
Brandende Credit Cards
De crème de la crème van de internationale zakenwereld, beleidsmakers en politici strijken deze week neer in Davos om gezamenlijk wat te keuvelen over de huidige stand van zaken tijdens het World Economic Forum. Zo’n 1.600 afgevaardigden uit 100 landen geven acte de présence. Een lullig gemiddeld tripje kost al snel zo’n 30.000 euro per persoon. Wilt u het een beetje aankleden met de huur van een aardig Zwitsers chalet met open haard dan gaat de plastic credit card past echt smelten. Bij de huur op weekbasis moet u denken aan zo’n 60.000 keiharde Zwitserse Franken. Vindt u de taxi te min en wenst u een retourtje met de heli vanaf Zürich dan komt er nog zo’n 7.000 euro bij. Kortom, geen feestje voor armoedzaaiers.
Toch volg ik Davos op de voet. In drie dagen tijd krijgt u een aardig kijkje in de keuken bij menig onderneming. De gemoedelijke sfeer en frisse berglucht draagt bij aan het prediken van de verschillende visies. Iedere CEO of politicus heeft vanuit eigen perspectief wel een aantal aardige aandachtspunten. Voor ondergetekende uiterst belangrijk om bepaalde trends te ontfrutselen of de bevestiging er van te krijgen.
Openluchtmuseum
Over het algemeen is men best positief over 2013. Dat ben ik ook. Wel wordt steeds duidelijker dat het door ondergetekende eerder aangegeven openluchtmuseum dat Europa heet, steeds meer vorm krijgt. Zelfs Obama lijkt zijn interesse voor de oude wereld te verliezen. Europa moet op haar tellen passen en snel knopen gaan hakken. Zoveel is wel duidelijk. Ik vraag me af of eilandbewoner David Cameron met zijn speech slechts schreeuwt om politieke aandacht. In ieder geval zorgt hij voor meer onzekerheid en dat kunnen we missen als kiespijn op het moment. Een beetje dom.
Er zijn veel punten die besproken zijn in Davos welke ik graag met u zou willen delen, maar dan zijn we tien A4tjes verder. Ik pik er een paar uit, te beginnen met Jamie Dimon van JP Morgan Chase. Een strategie van ondergetekende is veel jaarverslagen lezen van toko’s waar we met ons Thirteen Diversified Fund in eerste instantie niets mee te maken hebben. Het jaarverslag van Dimon is er zo eentje. Dimon is in mijn ogen een zeer begenadigd bankier. Hij denkt razendsnel en heeft verstand van zaken. Het gedoe rondom de ‘London Whale’ is voor de media, ik kijk naar de ontwikkelingen binnen de bank en het commentaar daarop. Dat is veel interessanter.
Aanval op Toezichthouders
Dimon opende de aanval op de toezichthouders. En dat past wel in mijn straatje. Hij is van mening dat toezichthouders net doen alsof ze het toezicht willen vereenvoudigen. In de praktijk gaat het er echter anders aan toe. Het wordt met het uur complexer en complexer. “Businesses can be opaque; they’re complex,” aldus Dimon. “You don’t know how aircraft engines work, either.” Ik heb al vaker aangehaald dat toezichthouders momenteel meer schade aanrichten dan goed doen. U zult begrijpen dat ik mijn standpunt daarin niet wijzig.
Verder vond ik de woorden van Mario Monti goed onderbouwd. Het moet niet gekker worden. Eerst was het die andere Mario die – als enige – pal voor de Euro ging staan en nu is het weer een Italiaan die zijn land in een rap tempo gezond maakt. Monti weet dat hij de meest gehate man van Italië is. Maar zoals hij zelf zegt, de feiten tellen. Velen zien Italië als een probleem geval. Ik deel die mening niet. Italië heeft namelijk één heel groot voordeel. Het land produceert producten die op allerlei gebied uniek zijn in de wereld. Ik hoef het woord Ferrari maar te noemen en u weet wat ik bedoel.
Respect
Tot slot viel me de openingsspeech van de Bundespräsident van Zwitserland – Ueli Maurer – op. Misschien was het wel de beste speech die een Zwitserse Bundespräsident ooit gegeven heeft, althans zo wordt er hier tussen de bergen tegenaan gekeken. De kern van de zaak is dat Maurer vindt dat er met meer respect om gegaan moet worden met relatief kleine landen zoals Zwitserland. Ik denk daarbij uiteraard ook aan Nederland. Maurer wijst er fijntjes op dat zijn land een van de zuiverste democratieën ter wereld kent. Het Zwitserse systeem bestaat al heel lang en functioneert uitstekend. Het is duidelijk dat Maurer verwijst naar de belasting perikelen met Duitsland en de VS. Laat uitgerekend Nederland deze week op dit gebied ook de internationale koppen van de kranten gehaald hebben.
Misschien heeft Beatrix wel een vooruitziende blik en een uitstekend gevoel voor timing. Zij bezocht immers kleinere landen als Brunei en Singapore met in haar kielzog het Nederlandse bedrijfsleven. Een strategie die past als een warme jas als we de lessen van Davos tot ons nemen.
Rest mij u een goed weekend te wensen.
Jan Dwarshuis is senior asset manager bij Thirteen Asset Management AG, waar hij verantwoordelijk is voor het Thirteen Diversified Fund. Dwarshuis schrijft zijn columns op persoonlijke titel. Professioneel houdt hij posities aan in grote Europese, Amerikaanse en Russische beursfondsen. De informatie in zijn columns is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Op het moment van schrijven heeft hij geen positie in bovengenoemde aandelen en is ook niet voornemens dat de komende 72 uur te doen.
